geluiden in de nacht

Het was benauwd in de kinderkamer. ik lag naast Louis in zijn bed en het was kwart voor tien. louis kon niet slapen terwijl hij al twee uur geleden in bed was gelegd. Eerst hadden hij en Ole nog samen in bed met de insecten gespeeld. Ik had bij het uitzoeken van spullen om op koningsdag te verkopen een doosje met plastic insecten gevonden. Louis gezicht begon helemaal te stralen toen hij ze zag en hij heeft er de rest van de middag en avond mee gespeeld. Toen ik Ole na tien minuten in zijn eigen bed had gelegd hoorde ik ze nog een lange tijd praten en zingen. Tobias of ik gingen om de zoveel minuten naar ze toe gingen om te zeggen dat ze nu echt stil moesten zijn, maar dan begon Louis te jammeren dat hij niet kon slapen en Ole keek me brutaal aan en zei: "ècht niet. Ik ga niet slapen, mama."met een grote glimlach op zijn gezicht. Eerst ben je nog lief en geduldig maar na een tijdje moet het afgelopen zijn. Dan moet het stil zijn en moet er geslapen worden. Dan zeg ik op mijn strengst: EN NU WIL IK NIETS MEER HOREN, BEGREPEN!!!. Een ander middel waar wij ouders ons tot verlagen als je ouderlijk gezag niet aankomt is het dreigen. Ja, ik weet dat het fout is, maar vaak werkt het wonderwel. Zeggen dat we niet gingen verkopen op Koningsdag als hij nu niet ging slapen, schoot door mijn hoofd. Maar dat ging echt te ver en wat dan als hij niet ging slapen. Je moet je dreigementen wel waar kunnen maken. Het aloude beloningssysteem dan maar. Als je nu gaat slapen krijg je morgen een IJsje (had hij toch wel gekregen want het wordt morgen 24 graden). Het leek te werken, maar na 15 minuten kwam hij er toch weer uit. Hij rent dan met een rotvaart op de kamerdeur af en probeert zichzelf naar binnen te wurmen en snel op de bank te springen. Wij proberen hem dan te pakken voor hij de kamer in is, en brengen hem zachtjes weer terug naar bed. Ole was inmiddels allang in slaap gevallen maar Louis nog niet hoor. Hij was nog klaarwakker. Dan maar het laatste redmiddel: bij hem gaan liggen tot hij slaapt. Tobias had het eerder die avond al geprobeerd, maar met weinig succes. Nu was ik aan de beurt. Ik ben er veel minder geschikt voor, want ik vind het moeilijk niet te gaan praten en ook nu vertelde ik Louis hele verhalen. Eerst hadden we het erover waarom kinderen eerder naar bed moeten dan volwassenen (omdat ze nog heel veel moeten groeien, niet alleen lichamelijk maar ook wat er in hun hersenen zit groeit elke dag. Zeker bij louis). Toen bespraken we de week, de laatste schooldag en wat we allemaal gingen verkopen op zaterdag. "Maar nu gaan we slapen, lieverd" zei ik daarna zo daadkrachtig mogelijk en we lagen een tijdje stil naast elkaar in bed. De ramen stonden open en het onweerde in de verte ook hoorden we zo af en te de tram, iemand die aan het praten was en we hoorde muziek. "Mama, zij Louis, hebben ze daar een feestje?" "ja, ik denk het" zei ik, en ik begon weer een heel verhaal: "Leuk he, die geluiden in de stad? Waar ik vroeger woonde, in Winssen, hoorde je helemaal niets. Nee, dat is trouwens niet waar. Je hoorde er de vogels fluiten, soms hoorde je een hond blaffen of een haan kraaien en als je geluk had en de wind stond goed, hoorde je de boten op de rivier. En als ik bij mijn opa en oma ging logeren, lag ik altijd met Saar in een heel groot tweepersoons bed. En de logeerkamer lag aan de straatkant, dus soms kwam er een auto langs en die hoorde je niet alleen, je zag ook de lichten op het plafond schijnen en langzaam weer verdwijnen. En je hoorde de trein, want vlak bij opa en oma was de spoorbaan.... Vooral als er een goederentrein langs kwam vonden wij het leuk want die waren heel lang dus het gedender ging maar door. En het was, gek genoeg, een heel rustgevend gedender" Toen was het een tijdje stil. "mama" zei Louis "dat is eigenlijk hetzelfde als bij ons in de tuin. Daar hoor je de metro, de auto's en de vogels en ook nog de kikkers". Tobias maakt in de tuin een nieuw bed voor Louis en Ole. Waar ze dan heerlijk naar de nachtgeluiden kunnen luisteren.

witte plastic zak

Vrolijk Pasen allereerst. Vandaag en gisteren hebben wij hier en in de tuin Pasen gevierd met Sil, Andrea, Kolja en Lovis. De kinderen hebben heel veel gespeeld en paaseieren gezocht in de tuin en daarna hier thuis ook nog heel veel gespeeld en tv gekeken en wij heel veel gepraat en gegeten en gedronken en ook nog geklaverjast, plaatjes gedraaid en veel gelachen. Laat naar bed en vanochtend alweer vroeg gewekt door vrolijke kinderstemmen. Toen een paasontbijt gemaakt en naar de speeltuin gegaan en toen Ole naar bed moest voor zijn middagslaapje kon ik ook heerlijk terug naar bed. dus: So far zo good..... Er is alleen één heel klein vuiltje op mijn blazoen. Als ik uit mijn raam kijk zie ik de lucht, de huizen aan de overkant en de bovenkant van de boom die voor ons huis staat. Ik houd erg van dit uitzicht en doe als ik wakker wordt het liefst meteen de gordijnen open zodat ik vanuit mijn bed naar de lucht kan kijken en kan zien wat voor dag het is. Een lucht ziet er nog veel mooier uit als je hem ziet door de takken van een boom heen. Je krijgt dan een hele mooie combinatie van (als het een mooie zonnige dag is)de blauwe lucht, met hier en daar een wit wolkje en daarvoor de groen-bruine takken van de boom met ontkiemende lichtgroene blaadjes eraan en dit alles een beetje gelig door de warme gloed van de zon. Daar geniet ik dan van. Maar de laatste paar dagen hangt er een witte plastic zak in de boom precies voor mijn raam. Die is er met de harde wind van een paar dagen geleden ingewaaid.

Eerst dachten we: nou die waait er ook wel weer uit. Maar dat gebeurt steeds maar niet en elke keer dat ik nu naar buiten kijk zie ik die plastic zak en het verpest mijn uitzicht! Nou heb ik even op internet gezocht hoe lang het duurt voor een plastic zak vergaat. De ene site zegt 10 tot 20 jaar, en de ander zegt, en ik citeer: "zakjes zijn van polyethyleen (PE)-folie gemaakt. Het duurt een slordige duizend jaar voordat polyethyleen op natuurlijke wijze wordt afgebroken." Nou denk/ hoop ik niet dat ik over 10 of 20 jaar nog in dit huis woon, maar dit kan betekenen dat ik de rest van mijn tijd hier tegen die witte plastic zak aan moet kijken. En als het eeuwig blijft bestaan hangt die plastic zak er waarschijnlijk tot de boom wordt omgehakt over ongeveer 100 jaar om plaats te maken voor één of ander futuristisch gebouw. Met een stok de zak eruit halen lukt niet, want de boom staat ongeveer drie meter van ons huis. Het enige wat dan nog over blijft is de gemeente bellen. Maar die zien je aankomen: "Meneer... er hangt een plastic zak in de boom voor mijn huis, kunt u even een hoogwerker sturen om hem eruit te halen? Ik ben bang dat ze dat niet gaan doen en daarom ga ik ook maar niet bellen. Nu dus maar hopen op een flinke harde storm want verder kan ik echt niets bedenken en is dit gewoon waar ik me bij neer moet leggen.. Er is wel één heel klein voordeeltje bij te bedenken om dit verhaal positief te eindigen: Het werkt reuze goed als windvaan en als ik dus nu 's ochtends uit mijn raam kijk zie ik niet alleen wat voor weer het is, maar ook hoe de wind staat. JOEPIE !!!

tuttig rules!

Een blog hebben is best tuttig. Ik dacht eerst dat het heel cool was, maar kijk maar eens naar een aantal blogs door bovenaan die van mij op de link "volgende blog" te klikken. Dan schrik je echt. De meeste bloggers zijn sowiezo boven de 50. Meestal doen ze aan iets knutseligs en zetten dat dan op hun blog. Ze maken kaarten of scrappen. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen weet wat scrappen is dus daarom even een korte uitleg: Scrappen is een fantastische hobby, waarbij je foto’s van vakanties, verjaardagen of andere mooie momenten op een creatieve wijze gaat verwerken in allerlei boekjes of lay-outs die je zelf maakt. Hierbij maakt je gebruik van vele technieken zoals inkten, ponsen, stempelen, stansen etc. maar natuurlijk ook het snijden, knippen en plakken. Ongeveer net zo erg als van die stickers met tekstballonnetjes bij je foto's plakken of lollig comentaren eronder schrijven in je fotoboek. Maar scrappen is dus heel erg populair (waarschijnlijk alleen bij vrouwen tussen de 35 en de 65) en als ik iets minder goede smaak zou hebben, zou ik het nog leuk vinden ook. Want ik houd wel van een beetje plakken en knippen, van leuke papiertjes met bloemetjesmotief, mooie plaatjes en ook van foto's, zeker als ze van mijn kinderen zijn. En daarmee komen we tot de kern van dit verhaal. Ik geloof dat ik eigenlijk behoorlijk tuttig ben. Ik hou van donkerblauw met spijkerbroeken, van sjaals, van kunst van dieren, van mooie oude huizen die helemaal vol staan, van servies (het liefst met bloemetjes), van opgestoken haar, opgezette dieren, tegels, tuinen, oude meubels, honden, BBC- programma's als escape to the country, spiegels en fotolijstjes, bloemen enz enz. Dat klinkt behoorijk erg toch? Gelukkig houd ik ook van roken, dingen bij de vuilnis weghalen, Bob Marley, te veel drinken, en...... meer dingen die echt het tegenovergestelde van tuttig zijn kan ik jammergenoeg niet bedenken maar ik wil nog wel één ding ter eigen verdediging zeggen: Ik houd van bovenstaande dingen maar er moet wel een dun laagje stof op liggen, een barst of scheur is ook niet erg en het moet niet poenerig "country-style" zijn. Oude troep dus eigenlijk en dat maakt het al meteen een stuk minder tuttig. Ik probeer mezelf dus ook nog eens te verdedigen want tuttig zijn wil toch eigenlijk niemand. Maar ik heb besloten mijn tuttigheid te omarmen. Het is als vechten tegen de bierkaai. En wat is er eigenlijk zo erg aan? Elke appel heeft wel een vlekje, of iets van die strekking. Dus ik wil maar zeggen: Fuck dat alles altijd maar hip moet zijn, lang leve tuttig. tuttig is het nieuwe hip! Tuttig rules!!!!!!!!!

wordt volger!!

Wordt alstublieft volger van mijn blog!!!!!

Als u mijn blog leuk vindt om te lezen, wordt dan volger en maak kans op een column over u zelf. Klik hierboven aan de zijkant.

Mannen met baarden

Als je Nivea gezichtscrème gebruikt kan je de hele dag zoenen met een bebaarde man, zonder dat je huid er last van heeft, zag ik in een spotje op de tv. Gelukkig maar want wie wil er tegenwoordig nog zoenen met een man zonder baard?
Baarden zijn in, baarden zijn hip en vooral baarden zijn mannelijk! Op internet vond ik deze 14 redenen waarom mannen met baarden beter zijn:

1. Dit zegt toch genoeg?

2. Of deze

3. En deze

4. Maar goed, laten we bouwen op argumenten. Doorheen de geschiedenis hebben baarden verleende prestiges.

5. Voor veel carrières zijn baarden praktisch een vereiste.

6. Plus, bebaarde mannen zijn aantrekkelijker. Dit is bewezen door de wetenschap.

7. Een fatsoenlijke baard kan een nerd in een held transformeren.

8. Een baby-face in een revolutionair.

9. Een willekeurige kerel in de regisseur van Star Wars.

10. Een stropdas dragende nobody in een opera-krachtpatser.

11. Of een acteur die niet meer mee doet…

In een Oscar-winnaar.

12. Er zijn ook praktische voordelen. Het kweken van een baard betekent dat u vaarwel kan zeggen tegen een van de meest vervelende taken van de mensheid.

13. Andere dingen die je kunt doen met een baard? Nou, het geeft je iets om te aaien terwijl je denkt.

14. Tot slot. Baarden, f ** k yeah!

Nu heb ik al deze redenen vóór een baard handig gekopieerd van iemand die er ook nog leuke plaatjes bij heeft gezocht maar jullie bloglezers begrijpen het waarschijnlijk al: Als je geen sinterklaas bent, WAT DOE JE DAN MET AL DAT HAAR OP JE KIN?

Het ziet er over het algemeen niet uit (een paar uitzonderingen daargelaten). Het is niet erg hygiënisch met eten en drinken. Heb je wel eens een man met een baard en een snor een biertje zin drinken of een moorkop zien eten? En het voelt niet echt lekker aan bij het zoenen, denk ik.

Sommige mannen laten hun baard staan omdat ze geen zin hebben zich te scheren. Maar de tijd die je aan scheren bespaart heb je dubbel nodig om de baard in een mooi model te krijgen en te houden (ook de kleur van de baard is vaak een probleem) en dan moet je hem ook nog wassen (doe je dat trouwens met shampoo?).

Er zijn ook mannen die het doen om zich te onderscheiden van de massa. Ze willen zoiets zeggen als: ik ben hip, creatief, modebewust en vooral ik ben anders dan anderen. maar ja, je krijgt dan wel een probleem als iets mode wordt en steeds meer "mainstream".

En dan heb je nog de mannen die zeggen zich niet meer te scheren, totdat..... Dan volgt er iets als: ik 3 kilo ben afgevallen, die goedendoelenactie meer dan een miljoen heeft gekregen of totdat jij gestopt bent met roken. Deze mannen gebruiken idealisme als dekmantel voor hun eigen ijdelheid. Ze willen gewoon graag een keer zien hoe het staat en óf ze de capaciteit hebben om een baard te laten groeien.
Want dat zijn de allerzieligste mannen: degene die wel een baard willen, maar niet genoeg haargroei op hun kin hebben om er één te kweken. Ahhhhhh

Dus mannen: Je denkt misschien dat het mannelijk is, zo'n baard, maar als je geen houthakker of stoere boswachter bent, als je niet toch al fantastisch mooi bent en het er niet meer zo heel veel toe doet wat je met je gezichtsbeharing doet, als je niet in een kartonnen doos woont en uit een vuilnisbak eet en als je niet Jan, Piet, Joris of Corneel heet doe het dan gewoon maar NIET. dank u....