Pagina's

zondag 27 juli 2014

Zoveel te doen....

Het is nu tien over half tien en de kinderen liggen net in bed. Ze slapen nog niet en ik zal er nog wel een paar keer naar toe moeten om te zeggen dat ze nu echt stil moeten zijn. Als het mee zit heb ik om tien uur rust. En dan moet ik eigenlijk zelf al bijna naar bed, want de hele dag zijn we bezig geweest met dan weer een boterham, dan weer een schone luier, tussendoor een leuke wandeling, nog even naar het strand voor een duik in de zee, boodschappen doen, eten koken, haren wassen, speelgoed opruimen, voorlezen.. Zo kan ik nog wel een hele tijd doorgaan.  In mijn boek heb ik vandaag maar tien bladzijde gelezen en de laatste keer dat ik iets alleen heb gedaan kan ik me niet eens meer herinneren. 

Nee, in het leven van ouders met jonge kinderen is er weinig tijd voor jezelf. Zeker in de vakantie want anders heb je nog de juf op school die het even van je overneemt, maar daar heb ik dan zelf ook weer niet zo veel aan, omdat ik zelf ook zo'n juf ben. 
Over het algemeen vind ik dit helemaal niet zo erg want ik vind mijn eigen kinderen het allerleukst van de hele wereld en probeer met hen zoveel mogelijk dingen te doen die ik zelf ook wil doen, zoals fietsen in Frankrijk, een beetje rommelen in de tuin of, zoals nu, heerlijk vakantie houden in het duinhuisje.

  Nou, wat loop je hier dan te zanikken, zegt u nu waarschijnlijk. Je hebt er toch zelf voor gekozen?
Het probleem is het gevoel dat je te weinig tijd hebt, dat er altijd een heleboel dingen zijn die je eigenlijk ook nog wilt doen zoals: naar de film gaan, lezen, het huis schoonmaken (zou kunnen hè?), een boek schrijven, op wereldreis gaan, leren koken, mensen bellen, professioneel blogger worden, foto's inplakken, mozaïeken, een museum bekijken, rekeningen betalen, een vreemde taal leren, je haar verven, je relatie opfrissen, een nieuwe studie kiezen, kleren kopen, het huis schilderen, naar Italië fietsen, brieven schrijven, iets goede doen voor de wereld, je nagels knippen enz enz. 
Als ik aan al die dingen denk vliegt het me nog wel eens naar de keel. 
Maar net zo makkelijk schuif ik alles weer op de lange baan en ga ik rustig door met het vieren van de vakantie. Hier in het duinhuisje hebben we per dag meestal 1 doel zoals: sperziebonen kopen op een landje, het zwembad van de camping uitproberen of het gras maaien. En zo vervliegt de tijd.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten