Dit verhaal zou eigenlijk gaan over de De Tuinen van Appeltern, want daar ben ik vandaag geweest. Ik heb bedacht dat ik niet meer de hele tijd ga schrijven over mezelf en mijn gezin, omdat ik denk dat dat u zo langzamerhand wel begint te vervelen. Dus wilde ik schrijven over hoe het is om een dagje naar die tuinen te gaan en wat je daar allemaal kan zien en beleven. Maar het liep een beetje anders.
De tuinen van Appeltern is een heel groot terein met allemaal modeltuinen met leuke paadjes daardoorheen en heel veel mooie bloemen en vaste planten.
Er komen vooral veel bejaarden maar voor met kinderen is het ook leuk want er is een eiland waar je met een bootje naar toe kan en daar is een blotevoeten-pad en een natuurlijke speeltuin. Daar gingen we dus als eerste naar toe.
En het leukste van alles vonden ze de kabelbaan.
Tobias ging steeds samen met Ole en Louis ging alleen. Als hij was geweest trok Tobias hem met schommel en al terug naar het beginpunt en dan mocht Ole weer. Toen we hadden gezegd dat dit nu echt de laatste keer was rende Tobias met Louis op de schommel de verhoging op voor de laatste swing en toen knakte er iets in zijn voet. Het deed meteen heel veel pijn en het was duidelijk dat er iets niet in orde was.
Snel terug naar Winssen en naar de dokter. Die zei dat er een foto van gemaakt moest worden dus mijn moeder ging met Tobias naar de eerste hulp in Nijmegen (en ze was nog wel jarig vandaag), er werd een foto gemaakt en het bleek gebroken te zijn.
Gips en morgen wordt het met de andere chirurg overlegd en dan bellen ze of het geopereerd moet worden.
Tip van de dag: kijk dus uit als je naar de tuinen van Appeltern gaat. Het is daar levensgevaarlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten