tuttig rules!

Een blog hebben is best tuttig. Ik dacht eerst dat het heel cool was, maar kijk maar eens naar een aantal blogs door bovenaan die van mij op de link "volgende blog" te klikken. Dan schrik je echt. De meeste bloggers zijn sowiezo boven de 50. Meestal doen ze aan iets knutseligs en zetten dat dan op hun blog. Ze maken kaarten of scrappen. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen weet wat scrappen is dus daarom even een korte uitleg: Scrappen is een fantastische hobby, waarbij je foto’s van vakanties, verjaardagen of andere mooie momenten op een creatieve wijze gaat verwerken in allerlei boekjes of lay-outs die je zelf maakt. Hierbij maakt je gebruik van vele technieken zoals inkten, ponsen, stempelen, stansen etc. maar natuurlijk ook het snijden, knippen en plakken. Ongeveer net zo erg als van die stickers met tekstballonnetjes bij je foto's plakken of lollig comentaren eronder schrijven in je fotoboek. Maar scrappen is dus heel erg populair (waarschijnlijk alleen bij vrouwen tussen de 35 en de 65) en als ik iets minder goede smaak zou hebben, zou ik het nog leuk vinden ook. Want ik houd wel van een beetje plakken en knippen, van leuke papiertjes met bloemetjesmotief, mooie plaatjes en ook van foto's, zeker als ze van mijn kinderen zijn. En daarmee komen we tot de kern van dit verhaal. Ik geloof dat ik eigenlijk behoorlijk tuttig ben. Ik hou van donkerblauw met spijkerbroeken, van sjaals, van kunst van dieren, van mooie oude huizen die helemaal vol staan, van servies (het liefst met bloemetjes), van opgestoken haar, opgezette dieren, tegels, tuinen, oude meubels, honden, BBC- programma's als escape to the country, spiegels en fotolijstjes, bloemen enz enz. Dat klinkt behoorijk erg toch? Gelukkig houd ik ook van roken, dingen bij de vuilnis weghalen, Bob Marley, te veel drinken, en...... meer dingen die echt het tegenovergestelde van tuttig zijn kan ik jammergenoeg niet bedenken maar ik wil nog wel één ding ter eigen verdediging zeggen: Ik houd van bovenstaande dingen maar er moet wel een dun laagje stof op liggen, een barst of scheur is ook niet erg en het moet niet poenerig "country-style" zijn. Oude troep dus eigenlijk en dat maakt het al meteen een stuk minder tuttig. Ik probeer mezelf dus ook nog eens te verdedigen want tuttig zijn wil toch eigenlijk niemand. Maar ik heb besloten mijn tuttigheid te omarmen. Het is als vechten tegen de bierkaai. En wat is er eigenlijk zo erg aan? Elke appel heeft wel een vlekje, of iets van die strekking. Dus ik wil maar zeggen: Fuck dat alles altijd maar hip moet zijn, lang leve tuttig. tuttig is het nieuwe hip! Tuttig rules!!!!!!!!!