geluiden in de nacht

Het was benauwd in de kinderkamer. ik lag naast Louis in zijn bed en het was kwart voor tien. louis kon niet slapen terwijl hij al twee uur geleden in bed was gelegd. Eerst hadden hij en Ole nog samen in bed met de insecten gespeeld. Ik had bij het uitzoeken van spullen om op koningsdag te verkopen een doosje met plastic insecten gevonden. Louis gezicht begon helemaal te stralen toen hij ze zag en hij heeft er de rest van de middag en avond mee gespeeld. Toen ik Ole na tien minuten in zijn eigen bed had gelegd hoorde ik ze nog een lange tijd praten en zingen. Tobias of ik gingen om de zoveel minuten naar ze toe gingen om te zeggen dat ze nu echt stil moesten zijn, maar dan begon Louis te jammeren dat hij niet kon slapen en Ole keek me brutaal aan en zei: "ècht niet. Ik ga niet slapen, mama."met een grote glimlach op zijn gezicht. Eerst ben je nog lief en geduldig maar na een tijdje moet het afgelopen zijn. Dan moet het stil zijn en moet er geslapen worden. Dan zeg ik op mijn strengst: EN NU WIL IK NIETS MEER HOREN, BEGREPEN!!!. Een ander middel waar wij ouders ons tot verlagen als je ouderlijk gezag niet aankomt is het dreigen. Ja, ik weet dat het fout is, maar vaak werkt het wonderwel. Zeggen dat we niet gingen verkopen op Koningsdag als hij nu niet ging slapen, schoot door mijn hoofd. Maar dat ging echt te ver en wat dan als hij niet ging slapen. Je moet je dreigementen wel waar kunnen maken. Het aloude beloningssysteem dan maar. Als je nu gaat slapen krijg je morgen een IJsje (had hij toch wel gekregen want het wordt morgen 24 graden). Het leek te werken, maar na 15 minuten kwam hij er toch weer uit. Hij rent dan met een rotvaart op de kamerdeur af en probeert zichzelf naar binnen te wurmen en snel op de bank te springen. Wij proberen hem dan te pakken voor hij de kamer in is, en brengen hem zachtjes weer terug naar bed. Ole was inmiddels allang in slaap gevallen maar Louis nog niet hoor. Hij was nog klaarwakker. Dan maar het laatste redmiddel: bij hem gaan liggen tot hij slaapt. Tobias had het eerder die avond al geprobeerd, maar met weinig succes. Nu was ik aan de beurt. Ik ben er veel minder geschikt voor, want ik vind het moeilijk niet te gaan praten en ook nu vertelde ik Louis hele verhalen. Eerst hadden we het erover waarom kinderen eerder naar bed moeten dan volwassenen (omdat ze nog heel veel moeten groeien, niet alleen lichamelijk maar ook wat er in hun hersenen zit groeit elke dag. Zeker bij louis). Toen bespraken we de week, de laatste schooldag en wat we allemaal gingen verkopen op zaterdag. "Maar nu gaan we slapen, lieverd" zei ik daarna zo daadkrachtig mogelijk en we lagen een tijdje stil naast elkaar in bed. De ramen stonden open en het onweerde in de verte ook hoorden we zo af en te de tram, iemand die aan het praten was en we hoorde muziek. "Mama, zij Louis, hebben ze daar een feestje?" "ja, ik denk het" zei ik, en ik begon weer een heel verhaal: "Leuk he, die geluiden in de stad? Waar ik vroeger woonde, in Winssen, hoorde je helemaal niets. Nee, dat is trouwens niet waar. Je hoorde er de vogels fluiten, soms hoorde je een hond blaffen of een haan kraaien en als je geluk had en de wind stond goed, hoorde je de boten op de rivier. En als ik bij mijn opa en oma ging logeren, lag ik altijd met Saar in een heel groot tweepersoons bed. En de logeerkamer lag aan de straatkant, dus soms kwam er een auto langs en die hoorde je niet alleen, je zag ook de lichten op het plafond schijnen en langzaam weer verdwijnen. En je hoorde de trein, want vlak bij opa en oma was de spoorbaan.... Vooral als er een goederentrein langs kwam vonden wij het leuk want die waren heel lang dus het gedender ging maar door. En het was, gek genoeg, een heel rustgevend gedender" Toen was het een tijdje stil. "mama" zei Louis "dat is eigenlijk hetzelfde als bij ons in de tuin. Daar hoor je de metro, de auto's en de vogels en ook nog de kikkers". Tobias maakt in de tuin een nieuw bed voor Louis en Ole. Waar ze dan heerlijk naar de nachtgeluiden kunnen luisteren.