Ik ben de blauwbilgorgel,Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind'ren van.
Raban! Raban! Raban!
Ik ben een blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!
Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!
Ik ben een blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen
Voor mijn blog, die pluk de dag heet, was ik op zoek naar materiaal om de titel te verduidelijken. Toen kwam ik weer terecht bij een gedicht van C Budding:
PLUK DE DAG
Vanochtend, na het ontbijt,ontdekte ik, door mijn verstrooidheid,
dat het deksel van een middelgroot potje marmite
(het 4 oz net formaat)
precies past op een klein potje heinz sandwich spread
of het sandwich spread-dekseltje
ook op het marmite-potje paste
En jawel hoor: het paste eveneens
Voor mij betekent "pluk de dag"zoiets als: probeer te genieten van het hier en nu. Denk niet teveel aan wat er morgen gaat gebeuren of wat je in de toekomst wil berijken maar focus op de dag zelf en het liefst op datgene waar je op dat moment mee bezig bent. Ze noemen dat met een modern woord ook wel "mindfullness".
Cees schreef dit gedicht in 1966, ver voordat de term mindfullness bestond. Nog een paar citaten om zijn coolheid te verduidelijken:
"Als ik een hooiberg zie, heb ik altijd zin om er een speld in te werpen."
"Als je er maar voldoende principes op nahoudt, hoef je nooit te denken."
"Beter één kogel door je hand dan tien door je rug."
"Brutale mensen hebben de halve wereld. Ik vind het best, maar laat ze wel op hun helft blijven."
"De mensen die het hardste werken hebben vaak de luiste geest."
need I say more
Geen opmerkingen:
Een reactie posten