Amsterdam-Biganos Facture

Vrijdag 4 juli 

Het liefst zou ik willen schrijven dat de reis voorspoedig verlopen was, maar dat is helaas niet het geval. Je kan wel stellen dat het alles behalve voorspoedig ging. Nu hebben wij al een kleine geschiedenis van barre tochten want vorig jaar ging ook zo ongeveer alles mis wat er mis kon gaan (ik in de trein naar Schiphol, Louis en Tobias niet, vliegtuig gemist, tassen weg met huissleutel daarin, treinstaking in Frankrijk enz). Dit keer was het gelukkig niet onze eigen schuld: 

Om half negen gingen we van huis en miste eerst onze tram. In de bus naar WTC hoorden we dat er geen treinen reden omdat er een vrachtwagen op het spoor stond. Er reden wel bussen maar de rij was enorm. 

Gelukkig heeft Tobias connecties en belde hij de taxichauffeur Ynze. De man waar hij, naar eigen zeggen, na mij het meest mee praat. Hij kwam een half uur later en reed hard vloekend op andere bestuurders (kankerwijf, scheithoer!!!) en in zijn intercom schreeuwend, naar schiphol. We betaalden hem 40 euro. 

In de vertrekhal zagen we dat onze vlucht niet om 11.30 maar om 14.40 zou gaan. Later werd dat 16.00 en toen 16.30 uur. Vijf uur vertraging dus plus de twee uur vantevoren die je er moest zijn = zeven uur wachten op Schiphol. 

Gelukkig is er op Schiphol van alles te doen en verbleven we een groot deel van de dag in een speeltuintje bij het uitzwaaiterras. 

Om twee uur gingen we maar eens inchecken maar toen vertelde een meisje van easyJet dat dat twee uur voor vertrek moest en dat de bagage check-inn allang gesloten was. Met zo'n stewardessenglimlach vertelde ze mij dat ze niets meer voor ons kon doen. Ik dacht de scheldwoorden van de taxichauffeur en vroeg op mijn allerliefst of ik de manager kon spreken. Op dat moment begon Ole te huilen en een andere meneer heel boos te schreeuwen en dat kwam me eigenlijk wel goed uit. De manager had medelijden en stuurde een ander easyjetmeisje met onze koffers door de douane. 

Om kwart voor vijf zaten we uiteindelijk in het vliegtuig. De kinderen gedroegen zich, in tegenstelling tot de andere kinderen in het vliegtuig voorbeeldig en om kwart over zes kwamen we aan in Bordeaux. Toen nog 40 minuten met de bus en 30 met de trein en om kwart voor negen werden we opgehaald door Fred (onze reisleider). 

Nog pizza en mosselen gegeten  bij de in mineurstemming zijnde Franssen (Duitsland- Frankrijk 1-0) en toen lekker naar bed. 

Zaterdag 5 juli

Rustdag. Klein fietstochtje naar  Audenge het buurdorp waar een soort markt/ kermis was. Louis ging vier keer in de draaimolen omdat Ole niet durfde. 

Op een zeepaardje

In een brandweerauto

In een safari-jeep

En tsja... op/ in een clown

Net bij het zwembad vroegen mensen aan Tobias: is het water Chaud. No, no. zij Tobias waarop de mensen snel weer weg gingen. Water was heerlijk en heel zwembad voor onszelf.