Vanochtend toen ik aan het douchen was met op de achtergrond de snerpende gitaren van hotel Calafornia van the Eagels dacht ik na over deze vakantie. Tobias had net daarvoor gezegd dat er toch wel bepaalde types dit soort vakanties hielden. Onze buren (die nu nog op de andere camping zitten maar tot vreugde van de kinderen morgen ook naar Ares komen) zijn een stel met een zoontje van vier, Sam. Zij is ook juf, hij heeft op de vrije school gezeten en ze hebben ook geen rijbewijs of auto. Ook wonen ze in een te klein huis in Amsterdam.
De verzuiling mag dan niet meer bestaan, toch heb je nog heel duidelijk verschillende soorten mensen in Nederland. Ons soort is dus een beetje soft, niet te rijk, leest wel eens een boek, houdt van (bewegen in) de vrije natuur maar niet speciaal van hele grote inspanning en... heeft alles over voor zijn of haar kinderen: Als die het maar naar hun zin hebben, gelukkig zijn, genoeg bagage mee krijgen voor later en naar de goede school gaan, en dan maakt het niet zo veel uit of dat de vrije school of de montessorischool is. Voor de echte montessorianen en antroposofen klinkt dit als vloeken in de kerk. Ons soort mensen heeft wel idealen maar stapt daar ook weer heel makkelijk van af.
En we gaan wel luxe kamperen maar dan wel in een De Waard- tent.
Zover mijn overpeinzingen... Nu onze dag: na ons ontbijt (waaraan we pas om 10.30 begonnen) fietsten we naar het haventje van Ares waar vooral aan oestervissen wordt gedaan en waar allemaal visserstentjes staan waar je ook kan eten. Het getij is hier heel sterk en nu lagen alle bootjes op het droge.
Donderdag 9 juli
Door de duinen naar de echte zee gefietst. Ongeveer 25 kilometer heen en terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten